Монголын "хэт хязгаарлагдмал" хөгжил

Монгол орны хөгжил архины шилхэний загвар, ДОХ-ын дархацны хурдаас хэтрэхгүй байгаа нь харамсалтай. Энэ ДОХ уу, нэг, хоёр гэж байтал нэг мэдэхэд 29 дэхь нь илэрч гэнэ. Худалч хүнд өчигдөрхөн л 26 дахь нь илэрээд, 27, 28 ын хойноос амьсгаа авч амжаагүй байхад 29 дэхь нь....
Энэ 29ын цаана хэдэн ч суудалгаа шинжилгээнд хамрагдаагүй ДОХ-той иргэн байгааг хэн ч хэлж мэдэхгүй.
ДОХ-оос хамгаалах хамгйн шилдэг арга эхнэртээ нөхөртөө үнэнч байх чвдал гэнэ. Бүрболохгүй бол бэлгэвч гуайг хэрэглэсэнээр амь насаа чаашлаад удам судараа хамгаалах ач холбогдолтой.

Архинй шилний хувьсгалийн хувьд 3-аад жилийн өмнө байсан Чингэс архиний шил өнөөдөр болсон байна.

Нэр хугарахаар яс хугар

Монголчудын тийм нэгэн үг байдаг даа. Гэтэл өнөөгийн Монголчууд бид Монголд байгаачууд нь байя аа гадаад оронд ажиллаж амьдарч байгаа харицангуй юм үзэж нүд тайлсан, сэхээтэн нар нь хүртэл эх орныхоо, өөрийнхөө нэрийг нилээн хэд, гүн гүнзгий хугаласан байх юм. Нэг хүн нэг үндэстэнээс нэг хүн танихаараа тэр үндэстэнг тэр чигээр нь тийм хэмээн төсөөлөх нь элбэг. Тиймээс биеэ үнэлэхдээ, залилахдаа, хар тамхи зарахдаа, татахдаа Би Чингэсийн үр гээд цээжээ дэлдэх нь ямар ч утгагүй асуудал....

Миний эх орон яс тавьх газар гэж үү?

Өнгөрсөн зун мөрөөдлийн Америкт өнгөрөөсөн дөрвөн сар маань надаа ихийг бодогдулж, олныг өрөвдүүллээ. Миний ажигласанаар гадаад оронд сурч амьдардаг Монголчууд маань боловсролын хувьд ч газар үзсэн, нүд тайласан хүмүүс байдаг. Тэдний ярьж буйгаар мөнгө олох боломж байхад буцна гэж ярьх би усан тэнэг. Монгол хөгжөөгүй, цалин бага гэх. Энэ нь миний амьдралах философид үл нийцэх. Миний амьдралын философиор бол боловсорсон, юм үзэж нүд тайлсан иргэд нь иргэн хүний эх орныхоо өмнө хүлээсэн үүргээ биелүүлэн эх орныхоо хөгжилд гар бие оролцох юм, нутгаа голон хүний нутагт, хүний боол болж амьдарсаар байгаад насны эцэст ясаа тавьхаар нутагтаа ирэх хэрхэвч биш.